VERSLAGEN & FOTO'S

Educatieve uitstap Roubaix 20 juni 2009

Datum: Maandag 20 juni 2005
Plaats: Daguitstap Roubaix

  
Jaarlijks maakt V&A Vorming voor werkzoekenden i.s.m. Linx+,  een educatieve bus uitstap met de werklozencomités, andere werklozen  én geïnteresseerde werkenden. We waren met 44 deelnemers (6 daagden niet op)
 
 
Dit jaar trokken we naar het N-Franse Roubaix, In de 19e eeuw samen met Rijsel en  Tourcoing een belangrijk centrum van de textielindustrie.


Eerst vestigen er zich veel Vlamingen in Roubaix, Tegen het eind van de 19de eeuw zijn de  tien duizenden Vlaamse grensarbeiders of ‘frontaliers’ niet meer weg te denken uit de arbeiderswereld van Noord-Frankrijk.   
In 1800 woonden hier achtduizend keuterboeren, een eeuw en veel industriële expansie later 125 duizend textielarbeiders (waarvan 80% ingeweken Belgen). In 2000  heeft Roubaix net zijn laatste textielfabriek uitgezwaaid, en ontdekt de stad tegelijk de waarde van het verleden.
 
Daar de musea alleen in de namiddag open zijn brachten we, in de voormiddag een vrij bezoek aan textielwarenhuis McArthurGlen. Een winkelstraat vol boetieks, met sterk verlaagde prijzen. ‘Zones Franches Urbaines´, belasting vrije zones.  Of, naar keuze,  vrij bezoek aan Grand Place, o.a. indrukwekkend stadhuis


Aansluitend was er een lekker middagmaal (keuze uit 4 gerechten) met drankje en dessert of koffie in ‘Le Broutteux’
 
Daarna een wandeling van iets meer dan een kilometer naar: 'la Manufacture de Flandre’.
 
Dit is  een museum en atelier waar de herinnering aan de textielindustrie van Roubaix levendig wordt gehouden. Het geluid van de machines, die in ons bijzijn door een Nederlandse gids en  weefster werden bediend, dompelde ons onder in de wereld van de textielfabrieken. Alle grote vernieuwingen die een revolutie betekenden voor de weeftechnieken, werden uit de doeken gedaan. In één uur tijd kregen we niet alleen een demonstratie, maar we vernamen  ook hoe Roubaix (en de agglomeratie) een van de eerste textielcentra ter wereld werd.
Vooral interessant voor ons, was hoe  de levensomstandigheden van de arbeiders evolueerden in de loop der jaren? Welke rol speelden de geïmmigreerde bevolkingsgroepen in dit avontuur? .
 
Laatst  brachten we een vrij bezoek aan  ‘La Piscine’, Museum voor Kunst en Nijverheid.
Dit was vroeger een prachtig art deco zwembad, het mooiste van frankrijk. Sloot de deuren in 1985 maar werd verbouwd tot staatsmuseum,   met eerbied en liefde voor de oorspronkelijke architectuur.
Men  liet het wateroppervlak intact, inclusief de spuwer aan een van de kopse kanten. Om het bassin heen groepeerde men negentiende-eeuwse beelden, klaar om een duik te nemen. Met een houten plankier kan het zwembad worden versmald om recepties of bijzondere exposities te geven. . Het winterlicht dat gefilterd door het geelbruine glas-in-loodrozet valt, en de suggestie wekt van een kathedraal voor sport en genoegen.
De  geglazuurde tegeltjes van de kleedhokjes werden bijgewerkt. De cabines zelf werden kleine vitrines waarin delen van de textielcollectie een plaats hebben gekregen.
 
Men liet de gevel van een verlaten textielfabriek staan, waarop groter dan levensgroot het woord 'Musée' werd gekalkt. Daarachter wacht een soort kloostertuin, waarin een stomp van een bakstenen schoorsteen herinnert aan een vorig leven.

Het was een interessante uitstap, niet ver van huis

Foto's:

Sorry, momenteel zijn er (nog) geen foto's voor dit item.